Kopalniane wspomnienia
|
****************
Profile geologiczne wysadu solnego "Wapno"
|
TADEUSZ J. KRAMER W latach 1977-1981 Naczelnik Gminy Wapno Na urząd Naczelnika Gminy Wapno powołany zostałem, przez ówczesnego Wojewodę Pilskiego Andrzeja Śliwińskiego, 7 kwietnia 1977r. i pracowałem na tym stanowisku do 31 października 1981 r. Pierwsze cztery miesiące mego urzędowania poświęciłem na uporządkowanie, przebudowę biur i terenu przy urzędzie oraz wyposażeniu w środki łączności. Usytuowano inaczej Urząd Stanu Cywilnego, zmieniono wejście do urzędu, pobudowano przed budynkiem parking i zainstalowano przy nim oświetlenie; ponadto zakupiliśmy automatyczną centralę telefoniczną na miarę naszych potrzeb i podłączyliśmy dwie bezpośrednie linie telefoniczne oraz uruchomiliśmy radiotelefon - zwany potocznie „papugą”. Równolegle wykonywaliśmy bieżącą obsługę mieszkańców gminy, w tym uczestniczyliśmy we wszystkich naradach, decyzjach i działaniach związanych z ratowaniem Kopalni Soli im. Tadeusza Kościuszki w Wapnie, w szczególności zaś zabezpieczeniem życia i mienia mieszkańców Wapna. Akcja ratownicza w Kopalni już trwała, a rozpoczęta została na kilka miesięcy przed podjęciem przeze mnie pracy w Wapnie. Zmiany na powierzchni w Wapnie miały miejsce w następujących datach, a mianowicie: - 5 sierpnia 1977r. w okolicy garaży, miejscowego przedszkola, poczty, kościoła i w okolicy wycinka terenu zwanego po wapieńsku „grubą” lub „gipsikiem”; tego dnia miała miejsce pierwsza ewakuacja mieszkańców z zagrożonego obrębu osiedla; Wyprowadziliśmy wówczas bez dobytku około 200 osób do lokali zastępczych w okolicznych różnych miejscowościach; - 12 sierpnia 1977r. Przedsiębiorstwo Robót Górniczych „Hydrokop” przystąpiło do układania rurociągu wodnego z Wapna do Jeziora Czeszewskiego, aby uzyskać możliwość dolania wody do wyrobisk Kopalni; przedsięwzięcie to miało na celu za-zabezpieczenie - podsadzenia powierzchni gruntu przed dalszymi załamaniami; - 15/16 sierpnia 1977r. w obrębie ulicy Ogrodowej, Staszica i Świerczewskiego, gdzie znajdował się również zbiornik przeciwpożarowy; wyprowadziliśmy następnych mieszkańców Wapna, ale już z dobytkiem i to około 350 osób, do lokali zastępczych - wcześniej zlokalizowanych i przygotowanych - w różnych miejscowościach w okolicy Wapna; - 8 września 1977r. naprzeciw budynku byłego Urzędu przy ulicy Świerczewskiego 7a załamała się połowa jezdni, powstał lej o powierzchni około 20-30 m2, który pochłonął rosnące w tym miejscu drzewo; zaistniałe w tym dniu i miejscu zmiany na powierzchni nie miały dalszego ciągu; - 28 października 1977r. w nocy o około godziny 200 doszło do największych zmian na powierzchni w obrębie osiedla przy ulicach: Staszica Długiej, Obrońców Stalingradu tj. alei lipowej oraz na całej długości torowisk stacji PKP od ul. Staszica po nastawnię PKP położoną przy drodze do Aleksandrowa; między innymi uległy zniszczeniu: masarnia i piekarnia przy ul. Dworcowej oraz budynki gospodarcze przynależne do osiedla górniczego; torowiska powyginały się i uskoczyły średnio 10 metrów bieżących poniżej poziomu powierzchni terenu; ewakuowaliśmy wówczas około 900 osób. Łącznie wyprowadziliśmy 1486 osób, tj. 380 rodzin. - 28 grudnia 1977 r. nastąpiły dalsze zmiany na powierzchni w rejonie ulic Staszica i Długiej - po rów w kierunku Ruśca. Wszystkie budynki mieszkalne i zlewnia mleka położone przy tych ulicach u obsunęły się około 1 metr bieżący, a obie nawierzchnie jezdni tych ulic pękły po ich lewej stronie - patrząc od Wapna w kierunku Ruśca. Po 28 października 1977 r. ewakuowano: przychodnię lekarską, aptekę, centralę telefoniczną do budynku szkoły w Wapnie, a Urząd Gminy wpierw, do remizy Straży Pożarnej w Wapnie, a po przystosowaniu budynku szkoły w Srebrnej Górze tamże przeniesiono Urząd Gminy. |
|